sábado, 27 de noviembre de 2010

Abúrrese a nena que escoita atenta as leccións da súa mestra...
Abúrrese a idea de seguir atendendoa...........
Busca a beleza fóra, na natureza..........
No vóo do paxaro, na simple simpleza........
Gústalle a idea de aprender dela........
Segue a clase que parece entendela, índa que non lle chame a materia.....
Atende atenta intentando entedela, pero lle chama a fiestra que mostra a imaxe da natureza....
Un ceo de nubes espesas, uns paxaros que voan sen presas.......................

*********************************************************************

XORDE O CAMIÑO DO NAVÍO ESPIDO QUE TRAE CONSIGO A DOR DO SUFRIDO......

miércoles, 24 de noviembre de 2010

Ausencia de calor...

Sopra o vento que vén do oeste,
pra levar as augas do
rupestre.

Sopra o vento cara o leste,
pra despexalo ceo de nubes
ardentes.

Busca a imaxe do reflexo salvaxe que
 enfoca a ver a nosa fauna sen
liñaxe.

Busca na árbore o paxaro un recuncho
do abstracto onde ficar
intacto.

Agóchase o escrito do lugar que o
apodera o frío
sin cesar.

****************

Gaivotas branquiñas,
que andades perdidas,
ficade quietiñas na veira da ría.

Ventiño rieiro que andas alboroteiro
controla o teu ego que te empuxa sen freos.

Frío invernizo que impregna enfermizo,
conxela o momento cando o sexa
preciso.


jueves, 18 de noviembre de 2010

Por qué....?

Porque no hay pena que alegría no quite,
porque no hay razón de ser, más que la de ser uno mismo.
porque no hay mejor etapa que la que estés viviendo.
porque no hay mejor sopresa que el ser sorprendido,
porque lo bonito no sólo se ve, se aprecia.
porque no hay mejor camino que el que vaye construyendo uno mismo.
porque la vida no está para reconstruírla sino para albergarse en ella.
porque las cosas buenas sólo son buenas si se tienen en cuenta su valor.
porque de las cosas malas se aprenden cosas buenas.
porque me siento  feliz ecribiendo cuando siento la necesidad.
porque no tengo prisa aunque me pille la lluvia.
porque abro los ojos y puedo ver más que lo que ellos me muestran.
porque busco y encuentro.
porque me esfuerzo y veo la recompensa.
porque soy tozuda y no me causa problema.
porque me alegran las cosas sencillas.
porque soy débil ante tanta justicia.
porque soy fuerte ante tanta injusticia.
porque no pierdo la esperanza.
porque es lo último q se pierde. 

porque no hay mejor respuesta que la de ser respondida.

martes, 9 de noviembre de 2010

mismamente yO.

Ratas,corvos,serpes e lagartos¡
escoitade o voso canto.
Que só trae
luxuria e espantO.

Falade coa incredulidade da vosa sociedade,
pero non me creades inxenua para non vela vosa maldade.

Non teño mais que dicir os oídos destes grans ruís
pero si  moito ante a miña fe hacia TI.
***********************


Ratas.corvos, serpes e lagartos¡
sairán do seu espanto.
Non ocultedes voso encanto debaixo
do feo manto.


 Vexo o reflexo do voso interior nos ollos do meu corazón
cando sae de vós  un raio de fervoR.
Vexo alegría no meu corazón cando se manifesta en min
 o teu amoR.

domingo, 7 de noviembre de 2010

tentación.

 
Mirar atrás y ver pecado es algo normal…pero normal hasta que punto?

La vida es como si estuviese dividida en dos mundos; el que nos dió la vida y el que nos da el hombre. Como podemos compaginarlos si no se parecen en nada. Ni  el mayor orden sería capaz de dominarlos. Hemos nacido para ser personas no para ser tentaciones  del pecado. Querer huír de algo que nos rodea es como querer huír de nosotros mismos . El mayor placer de la vida es verse libre de pecados .Con esto no pretendo hacer un tercer mundo que pueda compaginar a estos dos ni mucho menos .... pero si una mente que se pueda enfrontarlos por igual.